Από την Κατερίνα Κρυστάλλη
Η ιστορία που θα σας διηγηθώ είναι η ιστορία του παρολίγου θανάτου μου. Γυρνούσα σπίτι από το μπάνιο μου στην παραλία. Ο γιατρός μου είχε πει να κολυμπάω τουλάχιστον μία ώρα κάθε μέρα για τα αρθροιτικά μου. Ήταν ένα γλυκό ξημέρωμα Σεπτέμβρη, με ελάχιστο κρύο. Καθώς βρισκόμουν στον δρόμο έξω από το κέντρο υγείας της Νέας Μάκρης, ένας ασυνείδητος οδηγός, μάλλον μεθυσμένος, με χτύπησε και με άφησε εκεί. Για καλή μου τύχη ένας νεαρός στρατιώτης βρισκόταν εκεί και με κάποιον τρόπο με μετέφεραν στο κέντρο υγείας. Καθώς ήμουν σε κώμα, δεν είδα κάποιο λευκό φως, κάποιο τούνελ ή αγγελάκια να μου τραγουδάνε. Είδα μόνο ένα λυκόσκυλο που είχα από μικρό παιδί μέχρι την εφηβεία μου. Το αγαπούσα πολύ αυτό το ζωντανό και έκλαιγα για μήνες με την απώλεια του. Και τώρα, να που εμφανίστηκε ξανά μπροστά μου, σαν να μην πέρασε μια μέρα. Αν αυτός ήταν ο Παράδεισος, τότε ευχαρίστως να έμενα εκεί.
Ξάφνου όμως, άκουσα κάποιον να καλεί το όνομα μου. Ευάγγελος Μπάτρης… Άνοιξα με δυσκολία τα βλέφαρα μου και αντίκρυσα μια μικρής ηλικίας νοσηλεύτρια με καταπράσινα μάτια σαν την άνοιξη. Τα έκλεισα ξανά γιατί ένιωθα πολύ κουρασμένος. Το τελευταίο που θυμάμαι ήταν μια λέξη. Ζωντανός.
ταν έγινα καλά και βγήκα από την εντατική, πήγα με ένα κουτί γλυκά ξανά στο κέντρο υγείας και τα έδωσα στην νοσηλεύτρια με τα καταπράσινα μάτια. Την ρώτησα κιόλας για τον φαντάρο. Η αλήθεια ήταν πως παραξενεύτηκε. Δεν με έφερε στο κέντρο υγείας κανένας. Με βρήκαν πεσμένο στην είσοδο. Εγώ επέμενα πως ένας φαντάρος ήταν αυτός που έκανε την ηρωική πράξη ακριβώς από κάτω από το αλσάκι του κέντρου υγείας. Εκεί στεκόταν ο φαντάρος, δίπλα στο εκκλησάκι του κέντρου υγείας. Τότε η νοσηλεύτρια με τράβηξε από το χέρι και μου έδειξε την φωτογραφία που ήταν στο παλιό και σπασμένο εκκλησάκι. Ήταν ο ίδιος ο φαντάρος που είχα δει. Είχε σκοτωθεί και αυτός σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα αλλά δυστυχώς δεν τον πρόλαβαν. Έκλαψα. Έκλαψα γοερά.
Έχουν περάσει 30 χρονια από εκείνο το μοιραίο βράδυ. Ακόμα παραφυλάω για τον ασυνείδητο οδηγό. Θέλω να του πω δυό λογάκια. Να προσέχει όταν οδηγάει. Να μην πίνει. Τώρα όμως έχω παρέα. Το φανταράκι που έχασε την ζωή του στην άσφαλτο.