Στον ουρανό ένας άγγελος είναι ένα συνηθισμένο άτομο. Στη Γη όμως;

Eνας από τους μεγαλύτερους ποιητές και θεατρικούς συγγραφείς της Ευρώπης, του επιπέδου του Σαίξπηρ, που ονομάζεται Ρουτσάντε έγραψε έναν μονόλογο που έγραψε ιστορία.
”Σήμερα φτάσαμε σε ένα εκπληκτικό σημείο. Γνώρισα έναν αιωνόβιο. Μια άλλη ημέρα έμαθα πως πέθανε κάποιος που ήταν 110 ετών. Αυτό όμως που πρέπει να σκεφτώ είναι τι έμαθα από αυτόν τον άνθρωπο. Από τον θανατό του. Γιατί από τη ζωή του δεν καταλάβαμε τίποτε. Υπάρχουν παιδιά που πεθαίνουν 20 ετών και τα αισθανόμαστε να μας ακολουθούν και μετά τον θανατό τους. Επειδή έχουν αφήσει πίσω τους κάτι που μας ενδιαφέρει. Από την ευτυχία που είχαν και τη μετέδιδαν. Από τη χαρά. Την αγάπη που έδιναν στο κορίτσι τους.
Πρέπει να σε θυμούνται πολλοί, μιά ολόκληρη κοινότητα για να πεις ”άξιζε που έζησα”. Υπάρχουν βεβαίως και αυτοί που τους θυμόμαστε μόνο από ένα στοιχείο τους, αλλά που κι αυτό ήταν αρκετό. Και δεν χρησιμεύει να να σε θυμάται μόνο μια γυναίκα ερωτευμένη μαζί σου ή ένας άνδρας ερωτευμένος μαζί σου. Άνδρας ή γυναίκα, σημασία έχεις να αφήνεις ένα σημάδι. Την αλήθεια σου. Δηλαδή κάτι που δεν ξεχνιέται”.
Ή όπως έλεγε και ο κορυφαίος Έλληνας στοχαστής Νίκος Καζαντζάκης ”ό,τι δεν συνέβη ποτέ, είναι ό,τι δεν ποθήσαμε αρκετά”…
Από τα τρίσβαθα της καρδιάς μου εύχομαι κάθε όνειρο όλων μας να γίνει πραγματικότητα. Να ζήσουμε το 2019 όσα ποθήσαμε αρκετά. Να δώσουμε και να πάρουμε χαρά. Να βαδίσουμε με αρμονία στο μονοπάτι της ζωής μας.