Με αφορμή την παρακάτω φωτογραφία, αισθάνθηκα την ανάγκη να γράψω σε λίγες γραμμές, λίγα από εκείνα που στροβιλίζουν μέσα μου, το τελευταίο διάστημα… Έχω βαρεθεί να παρατηρώ τριγύρω μου, ωραιοπαθείς εγωιστές ανθρώπους οι οποίοι δυστυχώς έχουν ως κοινό γνώρισμα να θεωρούν τον εαυτό τους, το επίκεντρο του κόσμου. (και όχι τους κόσμου τους, γιατί έχει μεγάλη διαφορά). Πράγματι, ο μοναδικός συμβιβασμός που εντάσσουν στην πραγματικότητά τους, βρίσκεται στο ότι η διαφορετικότητα ισχύει σε ολόκληρη την ανθρωπότητα, αλλά σαφώς και όχι με τον αλαζονικό τρόπο που την εκφράζουν και την συγκροτούν στο μυαλουδάκι τους, οι ίδιοι. Υφίσταται με τρόπο φυσικό, με τρόπο ολοκληρωτικό, με τρόπο που η ίδια η ζωή έχει αποφασίσει και όχι εκείνοι.
Πολλά τα μέλη λοιπόν της συγκεκριμένης “παράταξης” και δυστυχώς μέρα με τη μέρα συνεχίζουν και ταΐζουν τα κενά τους με μία αυτό-προβολή που εξαντλεί, που δημιουργεί εκνευρισμό και που κυρίως αηδιάζει εκείνους όσους έχουν προτιμήσει τον δρόμο της ταπεινότητας. Ισχυρές προσωπικότητες έλαμψαν διεθνώς και ουδέποτε καυχήθηκαν για τα επιτεύγματά τους. Εκείνοι δηλαδή τι θα έπρεπε να έχουν κάνει; Και τώρα έρχεται στον συλλογισμό μου και κουμπώνει η χαρακτηριστική αυτή η φωτογραφία η οποία γεννά το ερώτημα…Τι σημασία έχει αν το ένα παιδάκι έχει δέρμα σκουρόχρωμο ή αν δεν έχει την οικονομική δυνατότητα να ντυθεί όπως άλλα; Δε θα πάψει να είναι παιδί επειδή συγκαταλέγεται στην κατηγορία των οικονομικά ασθενέστερων αφού αδυνατεί η οικογένειά του, να του παρέχει τα προβλεπόμενα. Δε θα πάψει να χρειάζεται μία σχολική τσάντα, δε θα πάψει να αισθάνεται άβολα και κυρίως δε θα πάψει να ελπίζει σε κάτι καλύτερο.
Η ελπίδα υπάρχει έμφυτη σε κάθε ζωντανό οργανισμό. Η ωραιοπάθεια και ο εγωκεντρισμός, δυστυχώς καλλιεργούνται από προβληματικές συμπεριφορές που τείνουν να βαφτιστούν «νορμάλ» και ολοένα προσβάλλουν και περισσότερα άτομα. Άτομα τα οποία δε κάνουν καμία προσπάθεια να προσγειωθούν στον πλανήτη ΓΗ. (Ναι είναι ο πλανήτης που φιλοξενεί χρόνια τώρα και άλλους ανθρώπους). Εάν λοιπόν αυτή η εικόνα προβληματίζει και εσένα, καλά θα κάνεις να ψάξεις μέσα σου τι πραγματικά αξίζει και τι όχι. Τι «έχεις» ως δεδομένο και τι πραγματικά «είναι». Γιατί η αλήθεια είναι ότι σήμερα μπορεί να έχεις, αλλά αύριο κανείς δε σου υπόσχεται ότι θα είσαι το ίδιο τυχερός, όσο σήμερα. Σκέψου λοιπόν…μήπως σήμερα που είσαι λιγάκι τυχερός θα πρέπει να βοηθήσεις κάποιον συνάνθρωπό σου που το έχει αποδεδειγμένα ανάγκη και έτσι να του χαρίσεις λίγη τύχη από τη δική σου;
Εύχομαι ολόψυχα σε όλους τους μαθητές μία νέα εποικοδομητική σχολική χρονιά, καλή πρόοδο και κυρίως εύχομαι στους γονείς τους να έχουν τη δυνατότητα να τους προσφέρουν πάντοτε, τα αναγκαία ακόμη και αν αυτά δεν είναι τα καλύτερα και τα πιο ακριβά, γιατί σημασία έχουν άλλα αγαθά.. τα οποία δεν είναι άλλα από την παιδεία, την αξιοπρέπεια, την ταπεινότητα και την δικαιοσύνη.