Πολλοί μάνατζερ και διευθυντές δεν διαθέτουν τις ικανότητες να διαχειριστούν τον ίδιο τον εαυτό τους.
Η έλλειψη συναισθηματικής νοημοσύνης οδηγεί τόσο τους υφισταμένους τους, όσο και τους συναδέλφους τους σε καθημερινές τριβές και εντάσεις. Το κλίμα αυτό έχει σοβαρές επιπτώσεις τόσο για αποτελέσματα που σχετίζονται με την εργασία όπως για παράδειγμα η εργασιακή ικανοποίηση και δέσμευση όσο και για αποτελέσματα που σχετίζονται με την ψυχολογία των ανθρώπων όπως το άγχος.
Οι τοξικοί διευθυντές παραμένουν στις θέσεις τους κάποιες φορές γιατί οι επιχειρήσεις αδυνατούν να συνειδητοποιήσουν τη μακροχρόνια ζημιά που επιφέρουν στην επιχείρηση και που φαίνεται από δείκτες όπως η αποχώρηση ταλέντων.
Η Ιστορία
Οι φωνές του ακουγόταν μέχρι το τέλος του διαδρόμου. Η γνώριμη αυτή φωνή ‹καμπάνα› δεν είναι η πρώτη φορά που ακούγεται σε αυτή την ένταση και σίγουρα όχι η τελευταία. Όλοι στην εταιρεία αυτή γνωρίζουν πως ο Διευθυντής μάρκε- τινγκ είναι ένας άνθρωπος που σίγουρα δεν θέλεις να εμπλακείς σε διαφωνία. Οι πιο νέοι εργαζόμενοι τον αποφεύγουν και ακολουθούν τις οδηγίες του χωρίς αντιρρήσεις, ενώ οι παλαιότεροι προσπαθούν να δημιουργήσουν τις συνθήκες έτσι ώστε να μην έχουν και πολλές κόντρες μαζί του. Αντιθέτως οι ιδιοκτήτες της ιδιωτικής εταιρείας των 200 εργαζομένων στον τουριστικό κλάδο τον θεωρούν αναντικατάστατο αφού ξεκίνησαν σχεδόν μαζί και έχουν ένα ισχυρό συναισθηματικό δέσιμο. Ο κυριότερος λόγος όμως είναι πως ο συγκεκριμένος διευθυντής γνωρίζει την αγορά πάρα πολύ καλά, έχει προσωπική σχέση, μετά από τόσα χρόνια, με τους περισσότερους ταξιδιωτικούς πράκτορες και άλλους βασικούς πελάτες, συντηρεί ένα πολύ καλό δίκτυο συνεργατών και θεωρείται από τα πιο έμπειρα και ικανά στελέχη στην αγορά.
Όλοι όμως γνωρίζουν τον άσχημο χαρακτήρα του και τους προσβλητικούς του τρόπους. Στις συναντήσεις, εάν σε κάτι δεν συμφωνεί, βάζει τις φωνές και έχει συμβεί πολλές φορές να βρίσει συναδέλφους του. Μετά από λίγο θα τον ακούσεις να λέει ‹έτσι είμαι εγώ, τι να κάνουμε; μετά όμως από λίγο μου περνάει›.
Η γραμματέας του επιστρέφει συχνά κλαίγοντας στο γραφείο της. Τα μέλη της ομάδας που διοικεί δεν ‹στεριώνουν› και οι αποχωρήσεις είναι πολύ συχνές ειδικά των εργαζομένων που είναι ελκυστικοί στο χώρο εργασίας λόγω προσόντων. Όσοι παραμένουν είναι άνθρωποι χαμηλών τόνων που έχουν μάθει με τα χρόνια να τον χειρίζονται. Το τμήμα της διοίκησης ανθρώπινου δυναμικού αναφέρει πως το τμήμα του έχει υψηλό μέσο όρο απουσιών και αναρρωτικών αδειών καθώς και έλλειψη παρακίνησης και ομαδικότητας. Παρόλα αυτά, ο ίδιος απολαμβάνει μια ιδιότυπη ‹ασυλία› εξαιτίας της σχέσης του με τους ιδιοκτήτες και αυτό έχει χειροτερεύσει την κατάστασή του.
Πιστεύει πως τα γνωρίζει όλα και εμπλέκεται και στα καθήκοντα άλλων διευθυντών με αποτέλεσμα να έχει δημιουργήσει πολλούς ‹εχθρούς›. Τα γνωρίζει όλα, υποτιμά τους άλλους και θεωρεί πως θα έπρεπε να διοικεί την εταιρεία. Εάν συμβεί μια επιτυχία, αξίζει όλα τα εύσημα, ενώ στην αποτυχία, κατηγορεί την ομάδα. Πολλοί τον περιγράφουν ως δυνάστη ή φωτεινό παντογνώστη. Κάθε φορά που ο διευθυντής ανθρώπινου δυναμικού ανοίγει το θέμα στους ιδιοκτήτες της εταιρείας, εκείνοι είναι απρόθυμοι να λάβουν οποιαδήποτε απόφαση αφού τον περιγράφουν ως ‘καλό άνθρωπο’ που ξέρει να βάζει τάξη, αν και παραδέχονται πως το παρακάνει.
Mαρία Βακόλα
ot.gr