Μια σκάλα που οδηγεί στο ταβάνι. Μια πόρτα που ανοίγει μόνη της. Μια συγγένεια με τον αριθμό 13. Το μυστήριο με την έπαυλη του Winchester είναι η πιο διαδεδομένη τρομακτική ιστορία. Το εκτεταμένο βικτοριανό αρχοντικό 160 δωματίων στο Σαν Χοσέ της Καλιφόρνια μαζεύει κάθε μέρα χιλιάδες επισκέπτες και λειτουργεί ως τουριστικό αξιοθέατο από το 1923.
Το σπίτι έχει μια ενδιαφέρουσα αλλά και πολύ ανατριχιαστική ιστορία. Ένα τρίξιμο στην πόρτα, οι ήχοι από περπάτημα στα πατώματα του 100 και πλέον ετών σπιτιού το έχουν κάνει μια από τις πιο τρομακτικές ιστορίες στην Αμερική.
Η έπαυλη του Ουίντσεστερ είναι ένα από τα πιο ξακουστά στοιχειωμένα σπίτια της Καλιφόρνια στο οποίο έμενε η ηλικιωμένη χήρα Ουίντσεστερ, που ταλαιπωρούταν από αρθριτικά και αρνιόταν να φύγει από την οικία της, την οποία συνεχώς επέκτεινε, προσθέτοντας δωμάτια, που ακούγονται φήμες ότι της υπαγόρευαν φαντάσματα πως να τα σχεδιάσει.
Η χήρα, αντλώντας πλούτη από τη βιομηχανία όπλων του άντρα της ένιωθε ενοχές για τις ζωές που χάθηκαν από τα όπλα που προμήθευαν.
Σύμφωνα με περιγραφές στο σπίτι επικρατεί το αίσθημα ασφυξίας μέσα σε ένα λαβύρινθο δωματίων με σκάλες και φεγγίτες να είναι πανταχού παρόν. Και όταν θελήσει κάποιος να ξεφύγει από το πνιγηρό αυτό τοπίο και να πάρει ανάσα μπορεί να ανέβει τη λάθος σκάλα και να καταλάβει πως στο τέλος της υπάρχει ένας τοίχος. Ένα αδιέξοδο. Να γυρίσει να δει ένα τζάκι με την καμινάδα να μην βγαίνει έξω από το κτίριο. Να δει τον έξω κόσμο από ένα παράθυρο αλλά αυτό να είναι σφραγισμένο με τούβλα…
Η Σάρα Ουίντσεστερ παντρεύτηκε έναν από τους πιο πλούσιους ανθρώπους στις ΗΠΑ τον William Wirt Winchester. Ο William Wirt ήταν γιος του Oliver Winchester ιδιοκτήτη της βιομηχανίας κατασκευής όπλων. Μαζί απέκτησαν μία κόρη αλλά 6 εβδομάδες μετά την είδαν να αφήνει την τελευταία της πνοή στην τότε κατοικία τους στο Κονέκτικατ.
Η Σάρα είδε και τον σύζυγό της να πεθαίνει από φυματίωση το 1881 και τότε πήρε την απόφαση να μετακομίσει στην έπαυλη της Καλιφόρνιας καθώς το κλίμα ήταν πιο ζεστό και θα ήταν πιο κοντά σε συγγενείς της.
Η χήρα ξεκίνησε την οικοδόμηση στο σπίτι το 1886, αλλά λέγεται ότι δεν σταμάτησε ποτέ να οικοδομεί, με τους εργαζόμενους να εργάζονται 24 ώρες την ημέρα μέχρι το θάνατό της το 1922. Κανείς δεν ξέρει γιατί, αν και έχουν πολλές θεωρίες – μερικές πιο δυσοίωνες από άλλες . Μια θεωρία, που διερευνάται, είναι ότι αισθάνθηκε στοιχειωμένη από τα πνεύματα ανθρώπων που σκοτώθηκαν από τα τουφέκια της οικογενειακής επιχείρησής της.
Από το 1886, που ξεκίνησε η κατασκευή του, η εκκεντρική χήρα πρόσθετε διαρκώς δωμάτια, με έναν άναρχο τρόπο, που κατασκευάζονταν για 38 ολόκληρα χρόνια, χωρίς ούτε μια διακοπή όλον αυτόν τον καιρό, έστω και μιας ημέρας. Η έπαυλη ήταν πραγματικά δαιδαλώδης και εξόχως περίεργη, ενώ δεν ακολουθούσε ούτε κατά διάνοια τους χωροταξικούς κανόνες, μοιάζοντας με κανονικό λαβύρινθο.
Δεν πέρασε πολύς καιρός και η μεγαλοπρεπέστατη κατοικία γέμισε με φαντάσματα, που δε σταματούσαν να μιλούν. Τα φαντάσματα αυτά, κατά τους ισχυρισμούς της ιδιόρρυθμης Σάρα, ήταν στρατιώτες, οι οποίοι είχαν χάσει τη ζωή τους στον πόλεμο από σφαίρες του όπλου Winchester, που είχε εφεύρει ο σύζυγός της.
Μάλιστα, τα φαντάσματα αυτά είχαν γίνει τόσο πολλά και τόσο ενοχλητικά, ώστε και τα ίδια ένιωθαν συμπόνοια για τη μοναχική γυναίκα, που τα ανεχόταν. Έτσι, της υπέδειξαν να κατασκευάσει άλλη έπαυλη, για να καταφύγουν εκεί, χωρίς να την επιβαρύνουν με την ακατάπαυστη και φορτική παρουσία τους.
Μετά το θάνατο των δικών της ανθρώπων η Sarah επισκέφτηκε ένα μέντιουμ στη Βοστώνη η οποία την προέτρεψε να χτίσει αυτό το τεράστιο σπίτι και να συνεχίζει να το κατασκευάζει και να το μεγαλώνει για όσο μπορεί καθώς εκεί πρέπει να κατοικήσουν τα πνεύματα που ζητούν εκδίκηση από την μόνη Winchester εν ζωή.
Οι μεγαλύτερες πωλήσεις του William Wirt έγιναν κατά την περίοδο του αμερικανικού εμφυλίου στο στρατόπεδο των Βόρειων. Το μέντιουμ λοιπόν εν μέσω μιας σεάνς της είπε πως τα πνεύματα όλων όσοι πέθαναν από όπλο που πούλησε ο σύζυγός της την καταδιώκουν ζητώντας εκδίκηση. Ο κανόνας ήταν πως η γυναίκα θα παρέμενε ασφαλής μόνο εάν το χτίσιμο του σπιτιού δεν σταματούσε ποτέ έτσι ώστε όλα τα πνεύματα να μπορούν να γυρίζουν μέσα στην έπαυλη ελεύθερα.
Έτσι η Σάρα συνέχιζε να χτίζει το σπίτι για 38 ολόκληρα χρόνια, ώσπου μια μέρα πέθανε. Όταν απεβίωσε η έπαυλη είχε 60 δωμάτια, 2.000 πόρτες, 10.000 παράθυρα, 47 σκάλες, 47 τζάκια 13 μπάνια και 6 κουζίνες.
Η τρομακτική αυτή ιστορία μεταφέρθηκε και στον κινηματογράφο όπου ο σκηνοθέτης Peter Spierig κατάφερε να αποτυπώσει στην μεγάλη οθόνη όλες τις ανατριχιαστικές λεπτομέρειες της έπαυλης Winchester. Η ταινία πήρε το όνομα της έπαυλης και σημείωσε τεράστια επιτυχία με τον κόσμο να τρέχει στους κινηματογράφους για να την παρακολουθήσει.