Editorial Εορταστικού τεύχους: «Εκείνα τα Χριστούγεννα» Της Αναστασίας Γαβριελάτου

«EKEINA TA 

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ»

Γράφει η Αναστασία Γαβριελάτου

«Οι περισσότεροι από εμάς θυμόμαστε «κάποια Χριστούγεννα» του παρελθόντος που είχαν κάτι μαγικό και ήταν αυτό που λέμε «τα καλύτερα Χριστούγεννα της ζωής μου».. Ίσως σε πολλούς έχει τύχει να συμβεί και το αντίθετο και να έχουν φτάσει σε σημείο να μισήσουν τα Χριστούγεννα ή απλά να αδιαφορούν για τις γιορτές και να θέλουν να περάσουν γρήγορα οι μέρες.. Θα κρατήσω μυστικό αυτό που αισθάνομαι προσωπικά αλλά θα γράψω λίγα λόγια για «κάποια μαγικά Χριστούγεννα» πηγαίνοντας πίσω στο 1996. Σε ένα μικρό ζεστό διαμέρισμα με θέα τη στολισμένη Λεωφόρο Αλεξάνδρας γιορτάζαμε οικογενειακώς την παραμονή των Χριστουγέννων και φυσικά σαν μικρό παιδάκι, περίμενα με προσμονή τον Άγιο Βασίλη. ‘Ηταν η τελευταία χρονιά που «με επισκέφτηκε» καθώς όπως αντιλαμβάνεστε – επειδή «ίσως μας διαβάζουν και μικρά παιδιά», από την επόμενη χρονιά έπαψε να μου φέρνει δώρο γιατί «είχα μεγαλώσει»! Το δώρο εμφανίστηκε στο μπαλκόνι του διαμερίσματος και ήταν ένα τεράστιο κατακόκκινο κουτί, πιο μεγάλο κι από εμένα! Μόλις το αντίκρυσα, ήμουν βέβαιη ότι ήταν αυτό που είχα ζητήσει και φυσικά επιβεβαιώθηκα! Εκείνα τα λεπτά, η χαρά ξεχείλιζε από την καρδιά μου και αυτό φαινόταν ξεκάθαρα στις φωτογραφίες που το χαμόγελό μου ήταν τόσο πλατύ όσο ποτέ άλλωτε και ας είχε τεράστια κενά από τα πεσμένα δοντάκια! ‘Ενιωθα ότι ήμουν ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος στη Γη! Την επόμενη χρονιά, έμαθα την αλήθεια. Ποτέ όμως δεν θύμωσα με τους δικούς μου και ποτέ δεν στενοχωρήθηκα για την μαγεία που μου χάρισαν όλα αυτά τα χρόνια. Αντιθέτως, πάντα ένιωθα ευγνωμοσύνη και πραγματικά γέλαγα όταν θυμόμουν τη μητέρα μου να με παρακινεί να γράψω γράμμα και τη γιαγιά μου την Τασία, να με πηγαίνει στα ΕΛΤΑ της Μεσογείων για να το ρίξω στο κουτί. Ναι εκείνο το γράμμα που έφτανε στον Βόρειο Πόλο… Σήμερα, οι καιροί είναι δύσκολοι. Η ανεμελιά για τους περισσότερους, αγνοείται. Τα προβλήματα γιγαντώνονται και το άγχος βασιλεύει στις καρδιές των ανθρώπων. Παντού ταχύτητα και νευρικότητα. Στις σκέψεις, στις απαντήσεις, στην οδήγηση, στις επιλογές και στις αποφάσεις. Μήπως ήρθε η ώρα για λίγες μέρες ηρεμίας; Μήπως ήρθε η χρονιά που θα «είναι τα καλύτερα Χριστούγεννα» για κάποιους από εμάς; Μήπως έχεις κάποιον δίπλα σου, που με μία απλή πράξη ή έναν καλό λόγο, του χαρίσεις  φέτος «τα καλύτερα Χριστούγεννα»; Μήπως – εάν είσαι γονιός – σκεφτείς μία δεύτερη φορά πριν αποκαλύψεις την αλήθεια για τον Άγιο Βασίλη στο πεντάχρονο παιδάκι σου; Είναι βέβαιο ότι θα σου εμφανιστούν αμέτρητες ευκαιρίες να του αποδείξεις την ειλικρίνεια και την εντιμότητά σου. Μήπως θα σου άρεσε εάν μετά από χρόνια, κάποιος δικός σου διηγούνταν τα «καλύτερα Χριστούγεννα» του 2023 επειδή εσύ προσπάθησες για αυτό και έβαλες το χεράκι σου και γιατί φρόντισες να  σκορπίσεις  μαγεία και αγάπη, μέχρι εκεί που δεν παίρνει άλλο; Μήπως..; 

Εύχομαι τα «Καλύτερα Χριστούγεννα» σε όλους! 

Εύχομαι σε όλους η υγεία να είναι συνοιδοιπόρος στο νέο έτος που θα υποδεχτούμε και εάν για κάποιους αυτό δεν είναι εφικτό, εύχομαι να αντικατασταθεί άμεσα από την ελπίδα και την αισιοδοξία… γιατί αυτό είναι η ζωή…η οποία μας φέρνει ένα νέο έτος να αγωνιστούμε ξανά και να αποδείξουμε στον εαυτό μας, ότι μπορούμε να το κάνουμε!

Καλές γιορτές σε όλους!»