Γράφει η Κατερίνα Κρυστάλλη
Άγγελε, ήρθες στη ζωή μου τόσο ξαφνικά και τώρα θέλεις τι; Θέλεις να φύγεις; Μα γιατί; Τι σου έκανα; Από την πρώτη στιγμή που δουλέψαμε μαζί κατάλαβα πως ήταν γραφτό μας. Ναι, ξέρω σε περνάω δεκαπέντε χρόνια αλλά και εσύ δεν μου το έκανες εύκολο. Παντρεμένος με τρία παιδιά και κάθε φορά που πήγαινα να σου κάνω μια νύξη, για εμάς, για εμένα, για μια τρίτη γυναίκα, να ονειροπολεις και να μου μιλάς για εκείνη και για τα μούλικα που είχατε μαζί.
Δεν ξέρεις πόσο πολύ θύμωνα μαζί σου. ένιωθα οργή αλλά και θλίψη. Ναι θλίψη! Είμαι μια γυναίκα πενηνταέξι ετών που ερωτεύτηκα έναν άντρα μικρότερο από εμένα. Μια γυναίκα της θρησκείας και της αγάπης. Και εσύ… Εσύ κατάφερες και τα γκρέμισες όλα αυτά! Δεν έχω ιδέα πως το κατάφερες καθισμένος πίσω από το τιμόνι ενός υπεραστικού λεωφορείου! Δεν ήταν αυτά τα γκρίζα μάτια που έκοβαν σαν ατσάλι, ούτε ο ερωτισμός από το γυμνασμένοΆγγελε, ήρθες στη ζωή μου τόσο ξαφνικά και τώρα θέλεις τι; Θέλεις να φύγεις; Μα γιατί; Τι σου έκανα; Από την πρώτη στιγμή που δουλέψαμε μαζί κατάλαβα πως ήταν γραφτό μας.
Ναι, ξέρω σε περνάω δεκαπέντε χρόνια αλλά και εσύ δεν μου το έκανες εύκολο. Παντρεμένος με τρία παιδιά και κάθε φορά που πήγαινα να σου κάνω μια νύξη, για εμάς, για εμένα, για μια τρίτη γυναίκα, να ονειροπολεις και να μου μιλάς για εκείνη και για τα μούλικα που είχατε μαζί. Δεν ξέρεις πόσο πολύ θύμωνα μαζί σου. ένιωθα οργή αλλά και θλίψη. Ναι θλίψη! Είμαι μια γυναίκα πενηνταέξι ετών που ερωτεύτηκα έναν άντρα μικρότερο από εμένα. Μια γυναίκα της θρησκείας και της αγάπης. Και εσύ… Εσύ κατάφερες και τα γκρέμισες όλα αυτά! Δεν έχω ιδέα πως το κατάφερες καθισμένος πίσω από το τιμόνι ενός υπεραστικού λεωφορείου! Δεν ήταν αυτά τα γκρίζα μάτια που έκοβαν σαν ατσάλι, ούτε ο ερωτισμός από το γυμνασμένο σου κορμί, ήταν η φωνή σου και όλα όσα έλεγες.
Είχες τον τρόπο σου μπαγάσα, είχες τον τρόπο σου να μεδικάζεις και ταυτόχρονα να με εξυψώνεις στα ουράνια, μαζί με τους άλλους άγγελους! Τους Άγγελους του Κυρίου μας! Αχ, αυτή η βαθιά, αρσενική φωνή σου… Πόσες νύχτες είχα αναστατωθεί σκεπτόμενη πως αντί για εκείνη που εσύ θεωρούσες γυναίκα σου, έπαιρνες εμένα στην αγκαλιά σου και μου έλεγες τρυφερά λόγια και λόγια που θα έκαναν την οποιανδήποτε να κοκκινήσει!
Αχ, Άγγελε! Είχες τον τρόπο σου μπαγάσα, είχες τον τρόπο σου να μεδικάζεις και ταυτόχρονα να με εξυψώνεις στα ουράνια, μαζί με τους άλλους άγγελους! Τους Άγγελους του Κυρίου μας! Αχ, αυτή η βαθιά, αρσενική φωνή σου… Πόσες νύχτες είχα αναστατωθεί σκεπτόμενη πως αντί για εκείνη που εσύ θεωρούσες γυναίκα σου, έπαιρνες εμένα στην αγκαλιά σου και μου έλεγες τρυφερά λόγια και λόγια που θα έκαναν την οποιανδήποτε να κοκκινήσει! Αχ, Άγγελε!Θυμάμαι μια φορά είχες τσακωθεί μαζί με έναν αγενή επιβάτη! Ενώ του έκοψα κανονικά τοεισιτήριο, τον χτύπησα κατά λάθος στο πρόσωπο, με την μπανάνα που φορούσα στην μέση και άρχισε κιόλας για να με χτυπήσει! Και εκεί… εκεί επενέβης εσύ αγάπη μου και τον πέταξες έξω! Δεν σε ένοιαζε αν είχε πληρώσει εισητήριο, αν σε κατέγγελε, αν… αν … αν… σε ενδιέφερε μόνο να είμαι εγώ καλά, η Λία. Ήθελες να με προστατέψεις! Και πες μου… Αν δεν ήσουν και εσύ κρυφά ερωτευμένος μαζί μου, θα επένεβες; Δεν νομίζω.
Για αυτό στο λέω αγαπημένε μου… Εμείς οι δύο είμαστε φτιαγμένοι ο ένας για τον άλλον! Γιατί; Γιατί δεν το βλέπεις; Α, ναι ξέχασα. Είναι που σου έβγαλα τα μάτια για να μην μπορείς να κοιτάξεις ποτέ ξανά καμία, παρά μόνο εμένα, είπε η Λία και φίλησε το κομμένο κεφάλι που στόλιζε το τραπέζι της κουζίνας της. Ήπια τρεις γερές γουλιές λευκό κρασί και φίλησε στα ματωμένα χείλη το κεφάλι του Άγγελου. ”Στον έρωτα μας” είπε δυνατά και ετοιμάστηκε για να πάει στονΕσπερινό. Ένιωθε την ανάγκη να μιλήσει με τον πνευματικό της.